Muallif: Abdullah, Ahmed Musa

Annotatsiya: Qadim zamonlarda Sulaymon inson nutqi kumushga o'xshashligini ko'rgan va shundan beri xalq donoligi paydo bo'ldi: agar nutq oltin bo'lmasa, u hech bo'lmaganda kumushdir, shuning uchun ba'zi odamlar barcha nutqlarini o'lchaydilar yoki hech bo'lmaganda kerak bo'lganidan ko'proq pul sarflamaslikdan ehtiyot bo'lishadi. Va ular qadimda aytardilarki, eng yaxshi nutq qisqa va mazmunli bo‘ladi, notiqlikning ta’rifi esa: ma’no tinglovchining ongida o‘z aqlingda o‘rnatilganidek, nutqda qisqalik bilan mustahkamlanadi. Ritorikachilarning qisqalik ta’rifi: “Ma’noni ozroq ifoda bilan yetkazish” [Abdul-Razzoq, Hassan Ismoil 2009, p. 236]. So'z zarb qilingan pulga o'xshaydi, chunki har bir so'z o'zining indikativ qiymatiga teng iqtisodiy qiymatga ega bo'lib, so'zning kommunikativ yondashuvi uning indikativ qiymatining ko'tarilishi, barqarorlashishi yoki kamayishi va shu bilan iqtisodiy qiymatini ta'minlaydi. "So'zlar pul birligi kabi zarb qilinadi va ular muomalada bo'lsa ham o'z kuchini saqlab qoladi. Ular, ya'ni so'zlar - fikrlash pulidir va bizda ma'lum bir til jiloviga ega bo'lganimizdek, ulardan likvid mablag'lar bor. Biror kishi bilan muloqot qilganimizda, biz to'lanishi kerak bo'lgan narxga rozi bo'lamiz, samimiy bo'lmasak, biz faqat yolg'on to'laymiz." K: 2002, b. 6]. Iqtisodiyotning asosiy printsipi: kamroq to'lash mumkin bo'lsa, nima uchun ko'proq to'laysiz? Tilda bu muhim ritorik tamoyilga teng: kamroq gapira oladigan bo'lsa, nima uchun ko'proq gapirish kerak.

Kalit so'zlar: til - iqtisod - pragmatika - izchillik - izchillik

Jurnaldagi sahifalar: 196 - 199