Muallif: Umarjonov, Sokhibjon

Annotatsiya: Inson o'zining bevosita mavjudligini va mavjudligini atrofidagi dunyo bilan doimiy aloqada amalga oshiradi. Dunyoda yashash va optimal moslashish uchun inson, uning aqli va hissiyotlari tashqi tomonga, ya'ni dunyoni bilishga qaratilgan. M.Xaydeggerning so'zlari bilan aytganda, "Bilish tadqiqot sifatida hisobotda mavjud bo'lgan narsalarni o'z ichiga oladi". Kognitiv faoliyatni inson hayoti va faoliyatining zarur elementi sifatida ko'rib chiqish kerak. Bilimning maqsadi va vazifasi ularning chuqur, barqaror, belgilovchi tomonlari va tomonlarini, mohiyatini ochish, turli hodisalarni o‘rganish orqali haqiqatni anglashdan iborat. Antik falsafada ham sofistlar va Sokratlar birinchi marta dunyoqarashning asosiy masalasini insonning tabiat bilan, ob'ektga bo'ysunuvchi, tafakkurning borliq bilan munosabati masalasi deb ta'riflaganlar. Maqolada Faxriddin ar-Roziyning gnoseologik qarashlari mutafakkir asarlari asosida falsafiy tahlil qilingan.

Kalit so'zlar: Aql, sezgi, bilish shakllari, hissiy bilish, aqliy bilish, real borliq, ichki va tashqi sezgi, idrok, voqelik.

Jurnaldagi sahifalar: 611 - 621